top of page
Zdjęcie autoradietetyk kliniczny Patrycja Fijał

Insulinooporność- czynnik ryzyka cukrzycy typu 2

Insulinooporność to stan obniżonej wrażliwości tkanek na działanie insuliny wydzielanej przez trzustkę, komórki docelowe nie reagują na sygnał przekazywany przez insulinę i stężenie glukozy nie ulega obniżeniu (hiperglikemia). Reakcja na insulinę jest upośledzona, co powoduje, że trzustka musi produkować większą jej ilość w celu regulacji glikemii. Zaburzenie może mieć charakter wtórny lub pierwotny (obciążenie genetyczne). Insulinooporność może prowadzić do zaburzeń metabolicznych, cukrzycy typu 2, chorób sercowo-naczyniowych, zwiększonego ryzyko spontanicznych poronień. Insulinooporności może towarzyszyć hiperinsulinemia.



Jakie mogą być objawy insulinooporności:

  • narastające zmęczenie i senność po posiłku

  • zwiększone łaknienie i większa ochota na słodycze (efekt insulinooporości podwzgórzowej)

  • hiperglikemia

  • wzrost trzewnej tkanki tłuszczowej

Diagnostyka:


Zgodnie z zaleceniem Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego badaniem diagnostycznym jest test doustnego obciążenia glukozą (OGTT), Który polega na podaniu 75 g glukozy i ocenie szybkości i efektywności regulacji poziomu glikemii przez insulinę.

Poziom glukozy po 1 h:

<140 mg%- wynik prawidłowy

140-200mg%-stan przedcukrzycowy

>200 mg% cukrzyca

Poziom glukozy po 2 h:

<140 mg%- wynik prawidłowy

140-199 mg%-nietolerancja glukozy

>200 mg% cukrzyca


Jak się przygotować do badania:


Stężenie glukozy w tym teście ocenia się we krwi żylnej, w laboratorium. Nie należy wykonywać tego badania glukometrem, służy on tylko do samokontroli, nie jest narzędziem diagnostycznym.


  • nie wykonuj badania w czasie infekcji czy antybiotykoterapii,

  • nie wykonuj badania w okresie intensywnych treningów i zawodów sportowych.

  • zgłoś lekarzowi przyjmowane leki – zwłaszcza wpływające na poziom glukozy (np. leki sterydowe, leki moczopędne)

  • jeśli stosujesz Metforminę – należy skonsultować z lekarzem czy powinna być odstawiona i na jaki okres, niekiedy trzeba ją odstawić nawet na 7-14 dni.

3 dni przed badaniem:


  • nie stosuj restrykcyjnych diet: niskokalorycznych lub niskowęglowodanowych – mogą wpływać na pogorszenie wchłaniania węglowodanów i zafałszowanie wyników.

  • twoja dieta powinna być zbliżona do Twojego zwyczajowego sposobu żywienia, wynik ma obrazować rzeczywistość

  • nie pij alkoholu, kawy, herbaty i innych napojów kofeinowych.

  • nie pal papierosów.


w dniu badania:

  • ostatni posiłek zjedz co najmniej 8 godzin przed

  • badanie wykonaj rano

  • po obciążeniu glukozą i w przerwie pomiędzy pobraniami zostań w spoczynku, nie jedz, nie pij, nie pal, nie przyjmuj leków,

  • na czas całego badania pozostań w laboratorium


Glukozę rozpuszczoną w wodzie pijemy maksymalnie w ciągu 5 minut (im szybciej tym lepiej).

W przypadku zwymiotowania roztworu glukozy badanie jest niediagnostyczne (nieważne) i należy je powtórzyć po czasie ustalonym z lekarzem.


Krzywa insulinowa:

Prawidłowe wyniki stężenia insuliny powinny wynosić:

na czczo do 10 μIU/mL

po 1 h do 50 μIU/mL

po 2 h do 30 μIU/mL

po 3 h do 10 μIU/mL


Według literatury stężenie insuliny na czczo zależne jest od BMI pacjenta.


Metoda pośrednia:

HOMA-IR = [glukoza (mmol/L) * insulina 0. minucie (μIU/mL)]/22,5

Młodzi ludzie; prawidłowa masa ciała HOMA-IR ok 1

Insulinooporność HOMA-IR > 2.1 lub > 2.5


Leczenie:

Leczenie farmakologiczna zawsze ordynowane jest przez lekarza, może obejmować

metforminę lub analogi GLP-1 np. liraglutyd

Zmiana stylu życia obejmująca redukcję 5-10 % wyjściowej masy u pacjentów z zespołem metabolicznym, poprawę jakości snu, uregulowanie rytmu dobowego,

Dieta:

Rozkład makroskładników dobierany jest indywidualnie, niekiedy skuteczne są diety z obniżoną zawartością węglowodanów do 35-45 % całkowitego zapotrzebowania na energię. Dieta powinna bazować na nieprzetworzonych produktach o wysokiej wartości odżywczej. Ważnym elementem jest błonnik pokarmowy, który spowalnia tempo wchłaniania glukozy w jelitach, zwiększa uczucie sytości. Dietetyk medyczny ustali z Tobą bezpieczną i skuteczną strategię żywieniową dopasowaną do Twoich potrzeb i stanu zdrowia.


Suplementacja:

-Chrom

Potencjalny pozytywny wpływ suplementowania chromu na współczynniki HOMA-IR i HOMA-B.

-Cynamon

Badania ukazują, że suplementacja cynamonem w dziennej dawce 1,5 g przez 12 tygodni w połączeniu z terapią progesteronem była dobrze tolerowana i znacząco poprawiła wrażliwość na insulinę oraz obniżyła poziom insuliny i LDL u kobiet z PCOS.

-Tran

Suplementacja olejem rybim pozytywnie wpływa na insulino wrażliwość u osób z objawami zespołu metabolicznego co może być pomocne w prewencji cukrzycy typu 2

-Cynk

Stan odżywienia dotyczący cynku u pacjentów otyłych jest zmienny i może być uważany za czynnik ryzyka rozwoju zaburzeń metabolicznych związanych z tą chorobą. Dowody naukowe pokazują, że suplementacja cynkiem wydaje się przyczyniać do poprawy insulinooporności u osób otyłych obu płci.

-Probiotyki

Suplementacja prebiotykiem wieloszczepowym przez 8 tygodni może wiązać się ze znaczącą redukcją HOMA-IR.


Aktywność fizyczna:

pozwala zwiększyć wrażliwość insulinową tkanek obwodowych i skutecznie regulować bilans energetyczny. Warto wprowadzić plan aktywności, który będzie dla ciebie przyjemny, realny do realizacji i adekwatny do Twoich możliwości. To może być na początek 7 000 kroków w ciągu dnia lub dodatkowy 2 h treningu siłowego w tygodniu. Każdy ruch jest dobry, szczególnie ten spontaniczny i nieplanowany może mieć ogromne znaczenie dla kontroli glikemii- dłuższy spacer z psem, chodzenie do pracy na piechotę, używanie schodów zamiast windy.


Jeśli cierpisz na insulinooporność kluczem do sukcesu jest długoterminowy plan poprawy glikemii i profilaktyki chorób metabolicznych. Warto zaplanować realne, mierzalne cele i dążyć do poprawy zdrowia. Dietetyk medyczny pomoże Ci usystematyzować wiedzę i postawić pierwsze kroki na ścieżce do lepszego zdrowia.



65 wyświetleń

Ostatnie posty

Zobacz wszystkie

Comments


bottom of page