Jeśli zauważasz u siebie dysproporcję między górną a dolną częścią ciała, ogromne nogi, wyczuwalne pod skórą grudkowate struktury, podatność na siniaki przy niewielkim dotyku i ból, przeczytaj ten artykuł do końca.
Może spotkałaś już się z pojęciem obrzęku tłuszczowego, szukając rozwiązań swojego problemu? W Internecie możesz znaleźć liczne informacje i możliwości terapeutyczne dotyczące lipoedemii. Jak wyglądają fakty i aktualna, potwierdzona naukowo wiedza o tej chorobie ?
Lipoedemia to przewlekła choroba tkanki podskórnej, która dotyczy głównie kobiet i postępuje z wiekiem. Dotyczy głównie nóg, rzadziej ramion. Charakterystyczny obraz choroby to nieproporcjonalny przyrost podskórnej tkanki tłuszczowej głównie na nogach, "skórka pomarańczowa”, „ciężkie nogi”, miękka i zimna skóra podatna na siniaki i ból.
Skutkiem choroby jest zaburzony obraz ciała, brak samoakceptacji ze względu na obecne w mediach kanony piękna, problemy psychologiczne, nasilające percepcję bólu . Obrzęk stanowi też problem w codziennym poruszaniu się, uda ocierają się. Lipoedemia wiąże się z bólem tkanek, który obniża jakość życia. Ból jest wynikiem niedotlenienie tkanek i przewlekłego stanu zapalnego o niskim stopniu nasilenia. Etiologia choroby wciąż nie jest poznana, najprawdopodobniej na jej występowanie mają wpływ hormony, dotyka również osób z prawidłową masą ciała.
Otyłość to najczęstsza choroba współistniejąca u pacjentek z lipoedemą. Często terapia wymaga uwzględnienia trzech chorób: otyłość, obrzęku lipidowego i wynikającego z nadmiernej masy ciała obrzęku limfatycznego. Każdy przypadek powinien być rozpatrywany indywidualnie i interdyscyplinarnie, angażując zespół specjalistów: lekarza, dietetyka, fizjoterapeutę, psychologa.
Ból jest jednym z elementów charakteryzujących chorobę. Przewlekły stres powoduje wzrost markerów stanu zapalnego. Stres, lęk i depresja obniżają próg bólu i prowadzą do znacznego nasilenia bólu. Myślenie katastroficzne, skupianie uwagi na bólu, negatywne oceny i bezradność wzmacniają ból i mogą powodować jego przewlekły charakter. Pacjenci z bólem często unikają ruchu, który może wywoływać ból, co jeszcze bardziej ogranicza codzienne czynności i wywołuje poczucie bezradności i podporządkowania. U pacjentek wyraźnie widoczny jest mechanizm błędnego koła, w którym przewlekły stres i objawy psychologiczne nasilają ból poprzez mediatory zapalne, co z kolei może prowadzić do sytuacji wzmożonego stresu psychicznego.
Diagnoza:
W prawidłowej diagnozie potrzebna będzie konsultacja z lekarzem specjalizującym się we flebologii- to dział medycyny zajmujący się diagnostyką i leczeniem chorób żył.
Diagnostyka różnicowa:
Otyłość: „globalny” wzrost trzewnej i podskórnej tkanki tłuszczowej
Lipohipertrofia: wzrost podskórnej tkanki tłuszczowej w nogach i czasami ramionach, ale bez bólu w tkankach miękkich
Leczenie:
kompresjoterapia (noszenie pończoch uciskowych lub bandaży w celu zmniejszenia bólu tkanek miękkich i dyskomfortu oraz ułatwienia chodzenia),
ruch i kontrola masy ciała (w celu normalizacji i stabilizacji masy ciała, otyłość nasila problem),
dbanie o skórę – np. poprzez regularne stosowanie kremów nawilżających (emolientów) w celu powstrzymania wysuszenia skóry,
poradnictwo lub terapia poznawczo-behawioralna (CBT),
drenaż limfatyczny przy współistniejącym obrzęku limfatycznym,
chirurgiczne leczenie otyłości,
liposukcja.
W wielu artykułach dostępnych w Internecie (często strony przedstawiające ofertę klinik medycyny estetycznej) możesz znaleźć błędne informacje, że redukcja masy ciała nie ma wpływu na chorobę, to mit. Leczenie współwystępującej otyłości to filar leczenia obrzęku tłuszczowego.
Jeśli podejrzewasz u siebie lipoedemę, skonsultuj się z lekarzem.
Jeśli dodatkowo masz problem z nadmierną masą ciała podejmij racjonalną terapię żywieniową, zmniejszającą masę ciała pod okiem wykwalifikowanego dietetyka medycznego. W trakcie konsultacji dietetycznej i dokładnego wywiadu żywieniowego, wraz ze specjalistą prześledzisz swoją historię i przyczyny otyłości za którą mogą stać zaburzenia odżywiania, nieracjonalne próby redukcji masy ciała, kompulsywne, nadmierne jedzenie.
Pacjenci powinni mieć świadomość, że radzenie sobie z lipoedemią jest ich własną odpowiedzialnością, nie tylko fizycznie, ale także psychicznie.
